De chemokuren zitten erop!

Emma heeft donderdag de laatste chemokuur gekregen!! De laatste dag op de daycare verliep gezellig en echt een beetje feestelijk. Slingers werden opgehangen en Emma trakteerde op de taartjes die ze de dag ervoor zelf had versierd. Veel verpleegkundigen kwamen langs, en zelfs Emma’s favoriet Sanne kwam van de andere afdeling naar beneden om gedag te zeggen. Sanne was in november de eerste verpleegkundige die Emma tijdens een heel onzekere periode verzorgde. Maar Emma vertrouwde haar volledig en er groeide een speciale band… Ook kwamen  ’s morgens kwamen Lisanne, tante Emma en oma als verassing koffiedrinken op de afdeling. En ’s middags net voordat Emma met pappa  naar huis zouden gaan , kwamen Elise, Theimen en mamma haar ophalen. Maar toen moest de naald nog uit haar Port a Cath. Emma zag er al de hele dag tegenop. Na het aanprikken van een naald plakken ze een geweldige goede pleister van 10 bij 10 centimeter over de naald, zodat deze de hele week goed afgesloten voor alle bacteriën, vocht e.a. zit. Het verwijderen van de pleister is geen pretje en voor Emma erg pijnlijk. Elise hield tijdens het verwijderen, wat Emma overigens helemaal zelf doet, heel goed haar zus vast. Maar Elise kon het niet droog houden. Tranen rolden over haar wangen, omdat ze de pijn van haar zusje voelde. Toen ook dit gebeurd was verlieten we allemaal opgetogen het ziekenhuis. Emma voelde zich goed. Hoe wij ons voelden kan ik niet echt omschrijven. Opgelucht maar ook enige mate van gereserveerdheid, want hoe gaat het allemaal weer verder….

Dat bleek ’s nachts al… Emma had koorts 38,8! Dat betekent weer contact opnemen met het ziekenhuis. Bijzonder vervelend, want hier hadden we eigenlijk niet op gerekend. Elise moest vrijdag naar het oogziekenhuis. Een afspraak die al een keer was verzet, maar niet nog een keer verzet kon worden… Dus Peter moest zich om 10 uur melden in het SFG en ik ging met Elise om 9.00 uur  richting het andere ziekenhuis. 

In het SFG mocht Emma in de wachtkamer plaatsnemen en werd na een uur wachten eindelijk de simpele vingerprik gedaan om de bloedwaarden te bepalen. In het Sophia heb je binnen 10 minuten de uitslag van alle waarden. In het SFG duurt dit veel langer. Na twee en een half uur wachten kwam de uitslag. De bloedwaarden zagen er redelijk uit en de ontstekingswaarde was zelfs laag. Dat duidt dus waarschijnlijk op een virus. En voor een virus wordt geen antibiotica gegeven. Na overleg met de artsen uit het Sophiakinderziekenhuis werd haar bloed op kweek gezet en mocht Emma weer naar huis. Het was toen al 15.00 uur… Als de situatie niet veranderde moesten we zondagmorgen contact opnemen voor de uitslag van de kweek.

De situatie veranderde niet. Emma’s temperatuur blijft tot nu toe schommelen tussen de 37 en 38,5 graden. De voorlopige bloedkweek was negatief. Gelukkig!  Dat betekent geen opname in het ziekenhuis. We hopen dat de koorts afneemt en Emma lekker thuis kan blijven. De eerst volgende afspraken staan gepland voor 8 mei. Ze krijgt dan een Pet/Ct scan en in dezelfde week ook nog een MRI scan.  Aan het einde van de week, op 11 mei, hopen we hiervan de uitslagen te krijgen.

Koninginnedag 2012- een middagdutje in de tuin- thuis!

In de tussentijd hopen we geen ziekenhuis meer te zien!