Na een lange
periode weer een blog over onze Emma. De afgelopen week heeft ze weer een chemokuur
gekregen. Iedere dag gingen we weer naar het Sophia, naar afdeling 2 Zuid.
Iedere dag vroeg weg en in de middag weer naar huis. Iedere dag verliep
ongeveer hetzelfde…. Maar we pakken langzaamaan de draad van ons leven weer op
en nu horen daar ook gewoon veel ziekenhuisbezoeken bij. Een mens is eigenlijk
ontzettend flexibel en rekbaar. We passen ons gewoon weer aan aan de situatie
zoals hij nu is. Maar we zijn wel ontzettend blij dat deze week weer achter ons
ligt.
Emma voelde
zich de afgelopen week redelijk goed. Haar sondevoeding kon ze beter
binnenhouden en het spugen was minder dan de vorige keer. Zo af en toe probeert
ze zelf wat te eten, als er maar niet te veel smaak of reuk aanzit. Ze eet wel
eens een stukje komkommer of een aardbei en soms een beetje yoghurt. Met dat
resultaat zijn wij dan al heel blij, al
stelt het eigenlijk niets voor, maar we hopen dat ze na de volgende kuur wat
beter zal gaan eten… Gelukkig groeit ze ook goed van sondevoeding!
Na thuiskomst
uit het ziekenhuis had Emma zelfs nog energie om lekker buiten in het zonnetje
met de buurkinderen te spelen. Fietsen, lopen en zelfs springen kan ze! Ja,
zelfs springen! Emma was er deze week zelf zelfs van onder de indruk. Mam, kijk
eens wat ik kan… En ze sprong en huppelde wat pasjes achter elkaar… Ja, het
lopen gaat ook echt beter. Wij zaten afgelopen week in de kamer en ze zette
haar ene voet zowaar plat op de grond… We durven het haast nog niet te geloven…
December vorig jaar kon ze niet lopen en bewoog ze zich voort op haar knieën.
Nu loopt ze buiten prima op haar
orthopedische schoenen en binnen oefent ze om haar voeten steeds beter neer te
zetten! Ook de neuroloog was oprecht blij, al heeft hij er nog steeds geen
enkele medische verklaring voor. Maar wij vinden dit op dit moment niet het
belangrijkste.
Woensdagavond
ging ze na de kuur gewoon mee naar de paasviering in de kerk. Ze zat gewoon
tussen haar klasgenootjes op haar stoel met haar naam erop! Ze zong uit volle
borst de liederen mee. Gewoon, maar voor ons zóó bijzonder.
We hopen dat
Emma de komende twee weken weer naar
school kan gaan. De volgende kuur staat alweer gepland voor 20 april. De
tussentijdse controle voor de waarden in haar bloed vond de arts niet nodig,
omdat Emma ook deze kuren eigenlijk weer voorbeeldig doet. Haar bloedwaarden
zakken wel wat, maar blijven over het algemeen wel redelijk op peil.
Op naar de
volgende kuur. Er staat er nog één gepland en we bidden en hopen dat dat de
laatste zal zijn !
Lieve familie,
BeantwoordenVerwijderenWat was het heerlijk om jullie Emmaatje tussen de kinderen tijdens het paasfeest te zien zitten!Het is zoals je zegt: 'gewone' dingen zijn zo bijzonder. Het zet je anders in het leven, de verwondering en dankbaarheid nemen toe. En Elise was zo trots: 'zie je m'n kleine Emmaatje!' Geniet vooral de komende tijd van elkaar! We hopen dat we Emma veel op school zullen zien!
Liefs, Heleen G
Hoi Peter en Jolien,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat Emma ook de afgelopen kuur goed heeft doorstaan. Wat een klein bikkeltje is het toch.. En wat bijzonder dat haar voetjes zo vooruit gaan! We hopen voor jullie dat jullie de komende tien dagen kunnen uitrusten, lekker thuis kunnen zijn en van elkaar kunnen genieten!
Groetjes, Rudi en Ingrid
lieve allemaal, wat een bijzonder en wonderlijk om te lezen dat het zo goed met jullie kleine Emma gaat. Fijn, we moeten zo vaak aan jullie denken en vooral Karlijn heeft het vaak over Emma. We zullen voor haar blijven bidden dat de volgende kuur opnieuw mag aanslaan en dat het met haar voetjes ook steeds beter mag gaan. Sterkte met alles en in gedachten en gebed zijn we bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenliefs en knuffel aan Emma,
Martin en Astrid
Wat heerlijk dat het nu zo goed met Emma mag gaan. God is goed! Hij zal julle ook voor de laatste kuur de kracht geven die jullie nodig hebben. We bidden voor jullie!
BeantwoordenVerwijderengroeten Fam. Hoogesteger