De afgelopen week was een fijne week. Een week waarin we iedere dag weer beseffen hoe waardevol het gewone ritme van iedere dag is.  Maandagmorgen twijfelden we nog of Emma naar school kon gaan, maar Emma wilde zelf! Zelf met haar rugzakje op haar rug… Op haar fietsje zonder zijwielen… Met ontzettend veel doorzettingsvermogen! Halverwege de morgen twijfelde ze of ze wel kon blijven. Het schoolgaan in een volle groep is iets heel anders dan het ziekenhuisleven. Maar gelukkig geeft Emma het zelf aan als ze het te druk vindt en zoekt ze een rustiger plaatsje buiten de klas.  Na een klein poosje gaat ze dan weer terug en kan ze er weer tegenaan. Ze is in een half jaartje best zelfstandig geworden!

Gisteren zijn we voor controle in het ziekenhuis geweest. Na de vingerprik om de bloedwaarden te bepalen gingen we gelijk door naar de oncoloog. De bloedwaarden waren prima en Emma begint vrijdag de 30^e maart dan ook weer aan de volgende kuur N7.  Na afloop van het bezoek aan het ziekenhuis zijn we gezellig samen naar de stad geweest. Voor Emma was het lang geleden. Gezellig samen lunchen, ze wilde een hele schaal aardbeien... waar ze er uiteindelijk een hele van op at. Kleding passen en natuurlijk kopen. Nog een shirtje voor haar broer en zus en een glimmende riem rijker zijn we thuis gekomen. Het was een feest!