De uitslag van de scans.

De uitslag van de scans is goed!
Vol spanning gingen we met zijn drieën naar het ziekenhuis. Alleen dit al leverde een grappige reactie van Emma op: Gaan jullie dan allebei mee? “Ja, Em, vanmiddag krijgen we toch de uitslag van de scans of er nog tumoren in je buik zitten…” En stil werd het op de achterbank van de auto. Nadenkend zat ze voor zich uit te kijken. We zijn dan zo nieuwsgierig wat er in dat hoofdje omgaat, maar later viel ze gewoon in slaap… Ze was vanmorgen op school geweest en dat kost best wat energie.

Vanuit de parkeergarage liepen we naar de afdeling oncologie. Emma voorop. Haar ‘tweede huis’ weet ze prima te vinden. In de wachtkamer even gekletst met wat bekenden. Daar zitten er altijd genoeg van. Dr. Beishuizen kwam ons zelf al heel snel halen. Peter ging mee, maar Emma was zoek dus ik moest nog even achter haar aan. Ergens in de speelkamer vond ik haar, natuurlijk aan de klets met een andere patiënt. Dr. Beishuizen had eigenlijk alleen maar positief nieuws voor ons. De deze week gemaakte MRI en de PET/CT scan  lieten geen afwijkingen meer zien. Dan kunnen we alleen maar zeggen:  Dank U Heer’!

De arts moest Emma nog even onderzoeken, maar Emma had nauwelijks tijd. Zij zelf werd erg druk van het goede nieuws, kon nauwelijks blijven zitten en kletste overal tussendoor. Na een lichamelijk onderzoekje moest er nog een vingerprik  worden gedaan. De dokter en wij ook wilden immers de bloedwaarden van Emma weten.’’ Nou Em, dan kan jij even je vingerprik halen, dan praten wij even verder’’. Dr. Beishuizen vulde de aanvraag formulieren in en daar ging Emma de kamer uit en de gang op, op weg naar de prik. Even later kwam ze terug naar de spreekkamer. ‘Pap, ik moet nu geprikt worden…’ Maar wij waren in gesprek… ‘’Em, dan ga je toch even alleen, het is maar een prikje…’’ En even later kwam ze terug! Trots met een pleister om haar vinger. Met een rode kanjerkraal en stoere stickers voor haar broer. Zelf gedaan! Wat een positieve meid is het toch!

De bloedwaarden in Emma’s bloed waren goed. Dat betekent dat we vandaag kunnen starten met de kuur Vitamine A. Dit is echt nodig om eventuele restjes kankercellen op te ruimen... We zijn wel geschrokken van de bijsluiter van deze Vitamine A. Kinderen die jonger zijn dan 12 mogen dit al niet slikken en Emma is nog maar vier!   Maar gelukkig worden alle mogelijkheden op zo’n bijsluiter geschreven en zal ze vast niet alles krijgen… De artsen spreken eigenlijk alleen over een droge huid, droge lippen en droge slijmvliezen . De rest laten we maar achterwege…  

Nu hopen we een rustige periode te krijgen. Iedere twee weken wordt het bloed van Emma in het ziekenhuis gecontroleerd en hebben we nog andere afspraken i.v.m. haar voeten. De stand van haar voeten verbetert nog wel steeds, maar aangepaste schoenen heeft ze nog wel nodig. Maar daar loopt ze dan ook super mee!

We willen iedereen nog eens bedanken voor het meeleven, alle lieve kaarten en cadeautjes, maar bovenal voor het Gebed.

Peter en Jolien