Na de operatie

Gisterenmorgen begon de dag al vroeg. Emma wilde maandagmorgen zo graag naar school!!! Rugzak op, skipak aan, Barbie mee om te laten zien en daar ging ze! Samen met haar zus op de slee! Wij liepen met gemengde gevoelens mee. Emma straalde! Als je vier bent is het ook geweldig om naar school te gaan. Op school hing er op de deur een briefje: waterpokken...Als kinderen laag in hun weerbaarheid zitten, zijn waterpokken erg gevaarlijk. Vanuit het Sophia kregen we te horen dat Emma genoeg antistoffen voor waterpokken in haar bloed had, dus kon ze haar plekje in de kring opzoeken. Op de stoel met haar naam erop!



Jammer genoeg moesten we Emma om half elf alweer van school halen, doordat het Sophia was vergeten een afspraak aan ons te melden. Gelukkig reageerde ze laconiek. Er moest een echo van haar hals  gemaakt worden om te kijken of welke bloedvaten er geschikt waren voor het plaatsen van haar nieuwe PAC.  (port à cath) Na de echo kregen we een kamertje op de afdeling chirurgie. En begon het wachten.... Aan het einde van de middag kwam de chirurg langs om de operatie met ons te bespreken. Een andere arts, een endocrinoloog heeft ons uitgelegd wat het voor Emma betekent als ze haar bijnieren gaat missen. Haar leven lang zal ze iedere dag medicijnen moeten slikken die de functie van haar bijnieren zullen overnemen. Aan het einde van de middag heb ik afscheid genomen en is Peter bij haar gebleven in het ziekenhuis. Na een goede nachtrust ging Emma vanmorgen om half acht naar de OK.

Onderweg zong ze het liedje wat ze gisterenavond leerde:

Je hoeft niet bang te zijn,

al gaat de storm tekeer,

leg maar gewoon je hand,

in die van de God de Heer!

Vol Vertrouwen onderging ze de operatie. En wij bleven achter... wachtend....biddend en vertrouwend dat de engelen rondom haar staan en de Heere voor haar zorgde. En dat deed HIJ! Om twee uur kwam de chirurg bij ons langs. De operatie is voorspoedig gegaan. De twee tumoren zijn verwijderd.  De bijnieren konden ze niet sparen. Doordat de tumoren in zijn geheel verwijderd moesten worden, heeft  Emma een nu een wond van links naar rechts over het midden van haar buik. Om de pijn te bestrijden heeft zij heeft nu een epidurale lijn. Dit is een hele dunne lijn die in haar ruggenmerg geprikt is, waardoor met medicatie de pijn plaatselijk bestreden kan worden. Verder nog heel veel meer, maar we hopen dat dit de komende dagen steeds minder zal worden. Aan het einde van de middag ging het alweer een klein beetje beter met Emma. Ze vroeg zelf alweer om een slokje water...Ze keek een DVDtje en een spelletje op de IPad... Nu ligt ze te slapen met Diddl. Achter haar bed hangt een grote zak met spulletjes voor school. Ze werken over het ziekenhuis.... Nou Emma kan straks 'nep' opereren. Operatiejas  en handschoenen aan, een haarnetje om en dan kunnen de poppen infusen krijgen, doorspuiten en verbinden....En het leukste is dat ze het gewoon zelf aan alle mensen vraagt... en niemand zegt nee.

Vannacht zal Emma op de IC blijven en we hopen dat ze morgen weer naar haar kamertje op de afdeling mag. Hoe het traject verder zal verlopen weten we nog niet niet helemaal. Eerst zullen de randen van de tumor bekeken worden door de patholoog. Deze zal beoordelen in hoeverre de tumoren in zijn geheel zijn weggehaald. Afhankelijk van deze uitslag zal de oncoloog de verdere behandeling in gang gaan zetten. In ieder geval zullen er weer chemo's volgen.  We willen nogmaals via deze weg iedereen bedanken voor het meeleven, het meebidden en de mooie woorden van sterkte, moed en kracht en natuurlijk voor de lieve kaarten en cadeautjes voor Emma.