Uit en weer thuis

Vandaag gingen we naar het ziekenhuis om de derde kuur te beginnen. Na een vingerprik, die volgens Emma echt geen pijn doet, kwamen we bij de oncoloog. De bloedwaarden waren prima, dus de kuur kon starten  maar… Afgelopen dinsdag hadden een PET/Ct scan en een buikecho plaatsgevonden. De resultaten van deze onderzoeken waren wat teleurstellend. De tumoren zijn afgenomen, maar niet zoals de artsen hadden willen zien. De waarnemend arts, de oncoloog van Emma is op vakantie,  wilde eerst overleg met de neuroloog voordat de kuur N5 zou beginnen. De neuroloog werd opgeroepen om te kijken of de cytostatica ( samenstelling van verschillende chemo’s) van de N5 kuur geen negatieve invloed zouden hebben op de spieren, en dus indirect  op het looppatroon,  van Emma. De neuroloog kwam aan het einde van de middag. Hij had weer met verschillende artsen naar de MRI gekeken en deze zag er echt goed uit. Het vocht uit het ruggenmerg is ook onderzocht op verschillende virussen, maar ook hier kwam geen duidelijk resultaat uit. Het enige was dat in het ruggenmergvocht een verhoging van cellen te zien was. Dit zou eventueel kunnen betekenen dat er ook kwaadaardige cellen in dit vocht zouden zitten. Als je dit hoort zakt de moed je echt in de schoenen. Gelukkig handelde de dienstdoende oncoloog snel. De patholoog moest in het ziekenhuis blijven en er werd binnen een uur een lumbaalpunctie gedaan. Emma onderging dit  super. Geen traan gelaten, wel gelachen en wazig gesproken omdat ze onder invloed was van Dornicum. Na nog een paar spannende uren was vanavond de uitslag bekend. Het ruggenmerg is schoon. Daarna hebben we alles ingepakt en zijn we naar huis gegaan. Morgen horen we na overleg, wanneer en welke kuur er gestart zal worden….

schilderen met Laura