Vol spanning gingen we met zijn drieën naar het ziekenhuis. Alleen dit al leverde een grappige reactie van Emma op: Gaan jullie dan allebei mee? “Ja, Em, vanmiddag krijgen we toch de uitslag van de scans of er nog tumoren in je buik zitten…” En stil werd het op de achterbank van de auto. Nadenkend zat ze voor zich uit te kijken. We zijn dan zo nieuwsgierig wat er in dat hoofdje omgaat, maar later viel ze gewoon in slaap… Ze was vanmorgen op school geweest en dat kost best wat energie.
Vanuit de
parkeergarage liepen we naar de afdeling oncologie. Emma voorop. Haar ‘tweede
huis’ weet ze prima te vinden. In de wachtkamer even gekletst met wat bekenden.
Daar zitten er altijd genoeg van. Dr. Beishuizen kwam ons zelf al heel snel
halen. Peter ging mee, maar Emma was zoek dus ik moest nog even achter haar
aan. Ergens in de speelkamer vond ik haar, natuurlijk aan de klets met een
andere patiënt. Dr. Beishuizen had eigenlijk alleen maar positief nieuws voor
ons. De deze week gemaakte MRI en de PET/CT scan lieten geen afwijkingen meer zien. Dan kunnen
we alleen maar zeggen: Dank U Heer’!
De arts
moest Emma nog even onderzoeken, maar Emma had nauwelijks tijd. Zij zelf werd
erg druk van het goede nieuws, kon nauwelijks blijven zitten en kletste overal
tussendoor. Na een lichamelijk onderzoekje moest er nog een vingerprik worden gedaan. De dokter en wij ook wilden
immers de bloedwaarden van Emma weten.’’ Nou Em, dan kan jij even je vingerprik
halen, dan praten wij even verder’’. Dr. Beishuizen vulde de aanvraag
formulieren in en daar ging Emma de kamer uit en de gang op, op weg naar de
prik. Even later kwam ze terug naar de spreekkamer. ‘Pap, ik moet nu geprikt
worden…’ Maar wij waren in gesprek… ‘’Em, dan ga je toch even alleen, het is
maar een prikje…’’ En even later kwam ze terug! Trots met een pleister om haar
vinger. Met een rode kanjerkraal en stoere stickers voor haar broer. Zelf
gedaan! Wat een positieve meid is het toch!
De
bloedwaarden in Emma’s bloed waren goed. Dat betekent dat we vandaag kunnen
starten met de kuur Vitamine A. Dit is echt nodig om eventuele restjes
kankercellen op te ruimen... We zijn wel geschrokken van de bijsluiter van deze
Vitamine A. Kinderen die jonger zijn dan 12 mogen dit al niet slikken en Emma
is nog maar vier! Maar gelukkig worden alle mogelijkheden op
zo’n bijsluiter geschreven en zal ze vast niet alles krijgen… De artsen spreken
eigenlijk alleen over een droge huid, droge lippen en droge slijmvliezen . De
rest laten we maar achterwege…
Nu hopen we
een rustige periode te krijgen. Iedere twee weken wordt het bloed van Emma in
het ziekenhuis gecontroleerd en hebben we nog andere afspraken i.v.m. haar
voeten. De stand van haar voeten verbetert nog wel steeds, maar aangepaste
schoenen heeft ze nog wel nodig. Maar daar loopt ze dan ook super mee!
We willen
iedereen nog eens bedanken voor het meeleven, alle lieve kaarten en cadeautjes,
maar bovenal voor het Gebed.
Peter en
Jolien
